بهمن احمدی - دانشآموخته کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران

گسترش افقی شهر پدیدهای است که در نیم قرن اخیر نه تنها در کشورهای توسعه یافته بلکه در کشورهای در حال توسعه نیزاتفاق افتاده است. این پدیده، گسترش فضایی بیرویه شهر به سمت نواحی حاشیهای و بیرونی و به صورت توسعه کم تراکم ومنفک است. از پیامدها و مشکلات پراکنش افقی بیرویه شهر میتوان به از بین رفتن اجتماعات محلی، جداییگزینی اجتماعی، افزایش هزینه زیرساختها و خدمات شهری، افزایش مصرف انرژی، وابستگی بیشتر به استفاده از اتومبیل شخصی، تغییر کاربری اراضی مرغوب کشاورزی و باغات اطراف شهر و ... اشاره کرد که این محدودیتها و مشکلات، موانعی در برابر دستیابی شهر بهتوسعه پایدار شهری میباشند. بنابراین در جهت کاهش این مشکلات رویکردهای مختلفی مطرح شد که یکی از آنها رویکرد رشد هوشمند شهری میباشد. در این تحقیق سعی شده است رویکرد رشد هوشمند شهری، تعاریف و اصول آن به صورت جامع معرفیگردد و سیاستهای کاربردی و انتقادات وارده بر آن بیان شوند. در انتها نیز سیاستهای بکار رفته رشد هوشمند شهری در شهراشلند مورد بررسی قرار میگیرد. روش تحقیق در این مقاله توصیفی- تحلیلی بوده و از نوع کاربردی است و روش جمعآوری اطلاعات اسنادی- کتابخانهای میباشد

رشد هوشمند شهری، گسترش افقی، مؤلفهها و اصول و سیاستهای رشد هوشمند، شهر اشلند