حسین خسروی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی روستایی دانشگاه یادگار امام ره واحد شهر ری
سیمین ارمغان - استادیار برنامه ریزی روستایی دانشگاه یادگار امام ره واحد شهر ری
علیرضا استعلاجی - استاد برنامه ریزی روستایی دانشگاه یادگار امام ره واحد شهر ری
مهین حنیفه پور - دانش آموخته کارشناسی ارشد- مهندسی منابع طبیعی- همزیستی با بیابان- دانشگاه تهران

نقش انسان در قرن حاضر، به عنوان بیشترین توسعهدهنده مناطق شهری و شهرک ها، سکونتگاهی، زمین های کشاوزی، مراکز صنعتی، بهرهبرداری از معادن و در تغییر سیمای طبیعی محیط اطراف خود تأثیر بسزائی دارد. به موازات افزایشجمعیت کره زمین و رشد بی رویه آن ، شهرها روز به روز رو به افزایش گذاشته و توسعه پیدا می کنند. با افزایش جمعیت نیاز انسان به مسکن موجب می شود که تغییراتی در کاربری اراضی اتفاق بیفتد. امروزه شناخت روند تغییرات کاربری زمین و عوامل اثرگذار بر آن از مباحث مطرح و مهم در برنامهریزی شهری میباشد. در این پژوهش به بررسی ویژگیهای کالبدیدر جهت توسعه شهر باقرشهر پرداخته شده است، محدودهی موردمطالعه در جنوب شهر تهران واقع شده است. نتایج بدست آمده نشان میدهد که با احداث کارخانه هایی نظیر کارخانه سولفانیک در شرق خیابان 22 بهمن و شمال خیاباننهم و مراکز بزرگ صنعتی نظیر پالایشگاه تهران و احداث بهشت زهرا در دهه ،1341 باقرشهر رشد بیشتر مییابد. در دهه 1331 با احداث واحدهای صنعتی بیشتری در شهر سنگ و احداث نیروگاه ری، توان اقتصادی شهر بالاتر رفته و جاذب جمعیت بیشتری میگردد، به طوری که از سال 1333 به بعد شهرک جعفرآباد شروع به شکلگیری میکند. طی سال های1333 تا 1333 در قسمت شرق خیابان 22 بهمن رشد شهر ادامه یافته و به دنبال ایجاد درگیری بین اهالی و شهرداری تهران در سال ،1331 رشد ساخت و سازهای غیر مجاز شدت بیشتری گرفت نهایتا در سال 1333 مجموعه باقرآباد به عنوان یک واحد شهری بنام باقرشهر رسمیت یافت .

کالبدی، باقرشهر، توسعه، باقرآباد