روزبه دادجو - مدیر شهرسازی اداره کل راه و شهرسازی استان خراسان شمالی
علی ایمانی شامیر - کارشناس شهرسازی و مکاتبات

امروزه اولین و مهم ترین محدودیت برای حل مسائل روزافزون شهری در شهرهای ملل در حال توسعه و از جمله در ایران، فقدان منابع مالی پایدار و مستمر است. تا قبل از سیاست خودکفایی شهرداریها در ایران، بیشتر درآمد شهرداریها مبتنی بر منابع دولتیبود، ولی در پی سیاست های تعدیل اقتصادی، سهم پرداخت های مالی دولت به شهرداریها کاهش جدی یافت که شهرداری بجنورد نیز از این قاعده مستثنی نبوده است. بنابراین شهرداری بجنورد همسو با بسیاری از شهرداری های دیگر برای جبران کسری بودجه خود و تأمین هزینه های عمرانی پروژه های شهری، ناچارأ به بازار مسکن شهری و مشخصأ به فروش تراکم روی آورد، به طوریکه درسال 2931 بیش از 54 درصد از درآمدهای شهرداری بجنورد از این مجرا تأمین شده است که طبق اتفاق نظر اکثر کارشناسان مالیه شهری، جزء درآمدهای ناپایدار محسوب می شود و اصطلاحأ ازآن به عنوان شهرفروشی یاد می شود. با توجه به اینکه شهرداری بجنورد درآمدهای پایدار و تضمین شده قابل توجهی ندارد و در سالهای اخیر با کسری بودجه های متعددی روبرو شده است و درصورت عدم حمایت دولت، برای انجام پروژه های عمرانی شهر با مشکل روبرو می شود، این تحقیق به راهکارهای افزایش درآمد و کاهش هزینه های اضافی شهرداری بجنورد و در یک نگاه خودکفایی شهرداری بجنورد می پردازد. این تحقیق با توجه به نوع هدف کاربردی و با توجه به نحوه گردآوری داده های توصیفی از نوع روش توصیفی پیمایشی انجام شده است. از مهم ترین دستاوردهای- پژوهش حاضر می توان به موارد ذیل اشاره کرد: 2- وصول مطالبات شهرداری از سازمانهای دولتی استان به صورت تهاتری 1 تبدیل حسابداری نقدی شهرداری به حسابداری تعهدی 9- ممیزی املاک سطح شهر بجنورد 5- سازمانی کردن شهرداری 4- راه اندازی دفاتر پیشخوان همیار شهرداری 6- تشکیل کمیته ی مدیریت هزینه در شهرداری 7- بهینه سازی مصرف انرژی در شهرداری و مواردی از این دست اشاره کرد.

شهرداری، مالیه شهری، درآمد پایدار، کاهش هزینه، بجنورد