هدی اسفندیاری - کارشناس ارشد برنامه ریزی منطقه ای، دانشگاه شهید بهشتی

وضعیت عمومی زندگی شهری ، در کشورهای جهان سوم ، وضعیت نگران کننده ای را طی دهه های گذشته ، پشت سر گذاشته است . ازجمله برجسته ترین نکات قابل ذکر در شهرهای این کشورها ، اسکان طیف گسترده ای از جمعیت مهاجر وکم درامددرنواحی سیب پذیر شهر است که زمینه بروز ناهنجاری شهری را تشدید کرده است . این جمعیت هر چند که از نظر الگوی اقتصادی در حوزهکلان اقتصادشهری حضور دارند؛ لیکن در بخش غیر رسمی سکونت شهری ساکن هستتند واز استانه های خدماتی بسیارپایینی بر خوردار می باشند . حضور رو به ازدیاد این شکل اسکانهای شهری در دهه های گذشته در ایران ، حکایت از نارکارامدی ابزارها وسیاست های اعمال شده در دهه های گذشته برای بر ورد با نها دارد. تمهید مقابله با تشکیل سکونت گاه های غیر رسمی در اکثر مواقع باشکست مواجه شده است. بی شک تخریب این گونه سکونت گاه ها سرمایه اقتصادی گروه های کم درامد را که به مثابه بخشی از سرمایه اقتصادی – اجتماعی شهرها نیز محسوب می شود، از میان می برد و در عین حال اقدامی غیرانسانی محسوب میشود در این تحقیق روش تحقیق توصییی-تحلیلی است و از مطالعات اسنادی و میدانی بهره گیری میشود ،برای محاسبات ماری و تحلیل اطلاعات از روش تحلیل ماری spss بهره گرفته شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین سطح سواد افراد و کیفیت مشارکت آنها برای توانمندسازی محله رابطه معناداری وجود دارد

توانمندسازی، مشارکت مردمی، ساماندهی، سکونتگاه غیررسمی، شهرک امام علی ، شهرک حجت