امیدعلی خوارزمی - استادیار دانشگاه فردوسی مشهد،
محمدرحیم رهنما - دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد
میترا مومنی بشیوسقه - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد

توسعه روزافزون جوامع و پیشرفت تکنولوژی در فرایند جهانی شدن، منجر به تغییر نقش شهرها و تشدید رقابت بین شهرها شده است. شهرهایی می توانند در این رقابت پیروز شوند که با استفاده از 6 سرمایه ی اصلی خود، پاسخگوی نیازهای به وجود آمدهباشند و با شناسایی مزیت رقابتی خود، در جهت پایداری آن بکوشند. استفاده ی موثر از تمامی سرمایه ها در گرو هماهنگی آنها با سرمایه ی فرهنگی می باشد. یکی از مکانیزم های پیروزی در این رقابت و استفاده ی موثر از این سرمایه ها، توسعه ی مفهوم شهر دانش می باشد. بر اساس مدل شهر دانش، یکی از عوامل موفقیت توسعه ی شهر دانش، ایجاد فرهنگ تسهیم دانش در جامعه واستفاده از این سرمایه ی فرهنگی می باشد. یکی از ستون های اصلی شهرهای دانش، پارک های علم و فناوری می باشند که با ترویج و بهبود این فرهنگ می توانند کمک بزرگی به فرایند ایجاد شهرهای دانش بکنند. این مراکز به عنوان عاملی پیشرو درتوسعه و موفقیت شهرهای دانش می توانند با ترویج فرهنگ تسهیم دانش منجر به توسعه ی نوآوری های تکنولوژیکی و ایجاددانش شوند. این پژوهش بر آن است تا با استفاده از مدل شهر دانش، با تمرکز بر مطالعه ی موردی پارک علم و فناوری خراسان رضوی ، عواملی که در شهر مشهد باعث ارتقای سطح فرهنگ تسهیم دانش می شود را شناسایی و چالش های آن را ارزیابی کند.روش تحقیق برای رسیدن به این هدف مطالعه ی اسنادی می باشد. بر اساس نتایج این پژوهش سه عامل مهم در این فرایندشناسایی می شود که عبارتند از: اعتماد، مشارکت و قوانین. قوانین وضع شده می توانند عامل به وجود آورنده ی اعتماد قراردادی و پشتیبان مشارکت موثر بین بازیگران کلیدی شوند. مشارکت شکل گرفته باعث شناسایی توانایی و شایستگی طرفین و شکل گیری اعتماد بر اساس شایستگی می گردد. همچنین این مشارکت می تواند باعث تقویت تعهد و شکل گیری اعتماد بر اساس حسن نیتشود. روابط سیستمی که بین 3 عامل مذکور ایجاد می شود، منجر به تقویت نقش پارک علم و فناوری و در نهایت توسعه ی موثر شهر دانش می شود.

فرهنگ، تکنولوژی، شهر دانش، پارک علم و فناوری خراسان رضوی، مشهد