امیر بسطامی نیا - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه یزد
یوسف تازش - کارشناس ارشد دانشگاه شهید چمران اهواز
مرتضی امیدی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد سنجش از دور و GIS ، گروه سنجش از دور و GIS ، دانشگاه تهران
مینا امیری نژاد - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه زابل

رشد جمعیت شهرها و روند شهرنشینی در ایران از دهه های اخیر تحولات عظیمی را پشت سر گذاشته است. طی دهه های اخیرتعداد و جمعیت شهرها و توسعه فضایی آنها ابعاد بی سابقه ای یافته است. شهر اهواز به عنوان مرکز استان خوزستان از اینتحولات دور نمانده و با توجه به موقعیت ارتباطی آن مهاجرتهای روستایی و پیوستن روستاها به شهر، در دهه های اخیر افزایش جمعیت بالایی را داشته است. این امر موجب به وجود آمدن مناطق حاشیه نشین شهر اهواز شده است. شیوه گردآوری مطالب و آمارها کتابخانه ای و روش مطالعه در این تحقیق توصیفی-تحلیلی می باشد. در مقاله حاضر روند و نرخ تحولات جمعیتی در کشور،نحوه افزایش نرخ رشد و نرخ متوسط و رشد آن و در ادامه به بررسی تحولات جمعیتی شهر اهواز و همچنین به بررسی تطبیقی تحولات جمعیتی شهر اهواز با تحولات جمعیتی کشور پرداخته شده است. و در نهایت آینده نرخ رشد، علل و عوامل اصلی افزایشجمعیت در اهواز محاسبه و تحلیل شده است. مقایسه هرم سنی جمعیت ایران و همچنین هرم سنی جمعیت شهر اهواز در دو دههاخیر نشان می دهد که ساختمان این دو هرم سنی جمعیت در حال معکوس شدن است. این وضعیت حاکی از آن است که جمعیت کشور و همچنین جمعیت شهر اهواز که در حال حاضر جمعیت جوانی است، در سال های آتی به سوی سالمندی متمایل خواهد شد. بر اساس پیش بینی انجام شده در سال 5041 هجری شمسی ساختمان سنی و جنسی جمعیت این دو به شکل هرم سنی نامرتب خواهد بود

جمعیت، تحولات جمعیت، شهرنشینی، شهر اهواز،حاشیه نشینی،نرخ رشد جمعیت