حجت علی بابائی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی دانشگاه تهران وکارشناس سکونتگاههای غیر رسمی شهر شهریار
امید بشردوست - دانشجوی دکترای مدیریت صنعتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن

اسکان غیررسمی در ایران مانند بسیاری از دیگر کشورهای جهان، پدیده ای روبه رشد می باشد که شهرهای کشور را با مسایل جدیدی روبرو ساخته است. شهرستان شهریار نیز با پدیده اسکان غیر رسمی مواجه است. از جمله سکونتگاه های غیررسمی در شهرستانشهریار، محله امیریه است که در این مقاله به بررسی آسیب شناسی کالبدی آن پرداخته می شود . در اغلب موارد نوع مسکن یکی از نشانگرهای کلیدی برای آسیب های فضایی شهر محسوب می شود. هدف از بررسی حاضر شناخت شرایط و ویژگی های مسکن غیر رسمی بوده تا بتوان از طریق بررسی دقیق آن پتانسیل های اسکان غیررسمی در تأمین مسکن که از اساسی ترین نیازهای جوامعانسانی است شناسایی و زمینه های کاهش آسیب های کالبدی- اجتماعی مشخص گردد . لذا در این مقاله با استفاده از روش توصیفیتطبیقی به مقایسه شاخص های مسکن در محله امیریه و شهرستان شهریار پرداخته شده است. یافته ها نشان می دهد، با توجه به سطح پایین آگاهی های اجتماعی و تحصیلی در محله امیریه نرخ رشد طبیعی جمعیت در این محله بالا بوده و بعد خانوار در محله برد آبادشمالی 4/15 نفر ومحله بردآبادجنوبی 4/1 نفر می باشد ها خانوارهای مهاجری هستند که بنا به دلایل مختلف از روستاهای اطراف به این شهر آمده و در این محله ها سکنی گزیده اند که بعد خانوار آنها از متوسط استانی و حتی کل کشور بیشتر است. بعد خانوار در این محله ها باعث افزایش بارتکفل،تراکم بالای جمعیت و کاهش سرانه مسکن شده است.نتایج پژوهش حاکی از پایین بودن سطح استاندارد شاخص های مسکن در محله امیریه نسبت به شهر شهریار دارد

بافت ناکارآمد، بافت فرسوده، سکونتگاه های غیر رسمی، شاخص ،فرسودگی