سمانه سیدقاسمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی آب- دانشگاه صنعتی شریف
احمد ابریشم چی - استاد دانشکده مهندسی عمران - دانشگاه صنعتی شریف
مسعود تجریشی - دانشیار دانشکده مهندسی عمران - دانشگاه صنعتی شریف

در این مقاله ، اثر تغییرات اقلیم شناسی ناشی از افزایش گازهای گلخانه ای بر جریان رودخانه زاینده رود در دهه های آینده ارزیابی شده تا بتوان تصمیمات لازم جهت سیاستهای تطبیقی اتخاذ کرد. اجزای هیدرولوژیکی مورد استفاده در این تحقیق عبارت اند از بارش و دمای محاسبه شده بر اساس روشهای منطقه ای کردن داده های جهانی تغییرات اقلیم. به بیان دیگر، خروجی های مدل کوچک مقیاس کردن تغییرات اقلیم جهامی به عنوان ورودیهای نرم افزارهیدرولوژیکی SWAT مورد استفاده قرار گرفته است. با استفاده زا این نرم افزار تغییرات رواناب این حوضه برای دو دوره 30 ساله 2050-2021 (آینده نزدیک) و 2100-2071 (آینده دور) برای دو سناریوی B2 , A2 (سناریوهای کوچک مقیاس کردن داده های اقلیمی) شبیه سازی شده است. نتایج شبیه سازی شده توسط این مدل در هر دو دوره (2050-2021) و (2100-2071) کاهش جریان را در ماههای آوریل و می نشان می دهد که ناشی از کاهش بارش در این ماهها و افزایش دما می باشد، در این دوره ها همچنین با انتقال پیک جریان ازماههای مارس و آوریل به ماه های ژانویه و مارس روبرو هستیم که این افزایش در ماه ژانویه می تواند ناشی از افزایش بارش و در ماه مارس درنتیجه افزایش دما ناشی ذوب زود هنگام برف باشد. در دوره اول (2050-2021) جریان در ماه دسامبر افزایش می یابد که میتواند ناشی از افزایش بارش بوده و به علت افزایش دما در دوره دوم این افزایش مشاهده نمی شود.

تغییرات اقلیم ، شبیه سازی ، SWAT ، جریان رودخانه