محمد رضا علیپور - کارشناسی ارشد عمران محیط زیست، مدیر امور نظارت بر کیفیت آبفا مشهد
پروین عابدین - کارشناس علوم ارتباطات ، رئیس مرکز ارتباطات مردمی ۱۲۲ آبفا مشهد
ناهید سادات معتمد الشریعتی - کارشناس مدیریت دولتی، رئیس اداری و پرسنلی آبفا مشهد
مجید زهره ای - کارشناسی ارشد مدیریت بحران

علی رغم گذشت بیش از سه دهه از تحقیقات اولیه در مورد تاب آوری، هنوز این مفهوم فاقد درک فراگیر و عملیاتی در حوزه های مختلف علمی از جمله مدیریت سوانح است. بسیاری از تناقضات موجود بر سر معنای تاب آوری از تمایلات شناختی، روش های متدولوژیک و تفاوت های مفهومی بنیادی موجود و همچنین دیدگاه هایی که بر تحقیق در سیستم های اکولوژیکی، اجتماعی یا ترکیبی از هر دو تمرکز می کنند، ناشی می شود. رشد روز افزون جمعیت شهری و به موازات ان افزایش مخاطرات طبیعی و انسانی هر لحظه جوامع بشری را در مواجهه با هزینه های جبران ناپریز قرار می دهد در نتیجه ارزیابی تاب آوری جامعه شهری در آمادگی آنها برای رویارویی با مخاطرات بسیار موثر است. پژوهش حاضر از نوع بنیادی با روشی توصیفی تحلیلی است که با هدف ارایه یک مدل راهبردی جهت ارزیابی میزان تاب آوری شهرهای ایران، به بررسی اسناد و مطالعه تحقیقات انجام شده در این حوزه می پردازد. درک مفاهیم، نظریه ها و مطالعه تجربایت ملت ها، دستیابی به مدل های ارزیابی و تدوین استراتژی های مواجهه با مخاطرات طبیعی، هزینه های تحمیلی و پیش بینی نشده را کاهش داده اثرات منفی آنها را کمتر می نماید. در این پژوهش پس از بررسی ادبیات مخاطرات طبیعی و تاب آوری شهری به واکاوی نظریه ها مدل هایمفهومی آن و مرور تجربیات شهرها در این حوزه پرداخته شده است. در پایان چارچوب و مدل مفهومی پیشنهادی این مقاله در دو قسمت تدوین استراتژی و ارزیابی محیطی ارایه گردیده است.

تاب آوری شهری، مخاطرات طییعی، تدوین استراتژی ، ارزیابی محیطی