پاکزاد آزادخانی - استادیار گروه معماری و برنامه ریزی شهری، دانشگاه غیرانتفاعی باختر ایلام
فرامرز الفتی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری

زیست پذیری مفهومی است که با برخی از مفاهیم زندگی، کیفیت مکان و اجتماعات سالم مرتبطاست. امروزه رشد جمعیت شهری، شهرنشینی و مشکلات ناشی از آن شهرها را به شدت از معیارهایزیست پذیری و استانداردهای زندگی دور کرده است. در این میان، کیفیت زندگی و به تبع آن زیست پذیریرا در شهرها به شدت کاهش داده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان زیست پذیری فضایی-مکانیمناطق شهر ایلام به روش توصیفی – تحلیلی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش را ساکنان 4منطقه شهر ایلام تشکیل میدهد که تعداد 383 نفر از آنها به روش تصادفی طبقه ای به عنوان حجم نمونهانتخاب شد. ابزار گردآوری پژوهش پرسشنامه محقق ساخته است که روایی آن با استفاده از نظر اساتید وکارشناسان تایید و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ به میزان 0/72 تایید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری T تک نمونه ای، و رتبه بندی فریدمن استفاده شد. نتایج نشان داد که از نظر ساکنان زیست پذیری فضایی - مکانی شهر ایلام در بعد دسترسی (m=2/936)، آموزشی (m=3/065)، تفریحی- رفاهی (m=3/001)، مسکونی (m=3/001) متوسط و نامطلوب و در بعد حمل و نقل (m=3/362) بهداشتی- درمانی (m=3/181) متوسط و مطلوب ارزیابی شد. همچنین زیست پذیری مناطق شهر ایلام رتبه بندی شد که منطقه 1، در رتبه اول و مناطق 3، 4 و 2 در رتبه های بعدی زیست پذیری قراردارند.

زیست پذیری، پایداری، فضایی – مکانی، شهر ایلام