میلاد صابر - دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه تربیت مدرس- تهران- ایران
مسعود قدسیان

حوضچه آرامش نوع 6 معمولا در خروجی لوله ها و مجاری تحت فشار، جهت استهلاک انرژی جریان تعبیه می شود. آزمایشاتی بر روی آبشستگی در مدلی از این حوضچه در آزمایشگاه هیدرولیک دانشگاه تربیت مدرس انجام گردید. پارامترهای متغیر در آزمایشات شامل عدد فرود جریان، قطر لوله ورودی و چهار مدل آبپایه انتهایی (دوپله ای، سه پله ای ، چهار پله ای و پنج پله ای) بودند، که مجموعا در غالب 32 آزمایش طراحی و انجام شد. نتایج نشان داد افزایش عدد فرود باعث کاهش شاخص آبشستگی و عملکرد موثرتر آبپایه می-شود. درمحدوده عدد فرود 99/1 تا 07/4، آبپایه 4 پله ای عملکرد مناسب تری را نسبت به سایر آبپایه ها دارد. در محدوده عدد فرود 27/9 تا 91/13، آبپایه 4 پله ای عمق آبشستگی کمتری ایجاد می کند. حجم رسوب خارج شده از حفره آبشستگی در آبپایه 4 پله ای نیز کمتر از آبپایه های دیگر است. به منظور بررسی تقارن توپوگرافی بستر، شاخص تقارن تعریف شد. توپوگرافی بستر در پایین دست آبپایه پنج پله ای در محدود عدد فرود 1 تا 4، و در پایین دست آبپایه چهارپله ای در محدوده عدد فرود 4 تا 9/13، شاخص تقارن کمتر دارد. تغییرات زمانی عمق آبشستگی نشان داد حدود 65 تا 70 درصد عمق آبشستگی در یک ساعت اولیه اتفاق می افتد. همچنین معادله ای برای پروفیل های طولی حفره آبشستگی ارائه شد.

حوضچه آرامش نوع 6, آبپایه انتهایی, آبشستگی, شاخص آبشستگی و شاخص تقارن