مجید غریب دوست - کارشناس ارشد روان شناسی مثبت گرا اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش ذهن بر بهزیستی روانشناختی دانش آموزان بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 98 بود که 30 نفر از آنان با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند که در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (1989) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر ذهن آگاهی در گروه آزمایش با آموزش در گروه گواه (بدون آموزش ذهن آگاهی) در بهزیستی روانشناختی دانش آموزان تفاوت معنی داری وجود دارد (سطح معنی داری کمتر از 0/05). در نتیجه می توان دریافت که دانش آموزانی که در جلسات ذهن آگاهی آموزش می بینند، نسبت به دیگر دانش آموزان، بهزیستی روانشناختی بیشتری دارند.

ذهن آگاهی، بهزیستی روانشناختی