مجید غریب دوست - کارشناس ارشد روان شناسی مثبت گرا اسلامی.دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

هدف از این مطالعه بررسی اثر شادی بر تاثیر شادی بر والدگری مثبت والدین نوجوانان13تا 16بود. از میان جامعه آماری پژوهش، نمونه های پژوهش به صورت چند مرحله ای به روش تصادفی انتخاب شدند. بدین شیوه که از میان چهار ناحیه آموزش و پرورش شهر تهران به صورت تصادفی از هر ناحیه 10 مدرسه انتخاب و دانش آموزان دوره اول متوسطه و مادرانشان به عنوان نمونه انتخاب شدند. در مجموع 500 پرسشنامه بین افراد نمونه توزیع شد. پس از بررسی پرسش نامه ها آنهایی که ناقص بود یا درست جواب داده نشده بودند کنار گذاشته شدند، که در نهایت 400پرسشنامه انتخاب و برای تجزیه و تحلیل در این مرحله استفاده شدند.برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه های پرسشنامه شادکامی آکسفورد (OHI)) و والدگری آلاباما فرم کوتاه APQ-9 استفاده شد.سبک فرزند پروری در سه مقیاس والدگری مثبت، عدم ثبات در نحوه برخورد با فرزند و ضعف در نظارت و راهنمایی اندازه گیری و اثر متغیر شادی به کمک معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفت.نتایج بدست آمده از معادلات ساختاری نشان می دهد که شادی 12 درصد از واریانس خرده مقیاس فرزندپروری مثبت و 3 درصد از خرده مقیاس عدم اطمینان در برخورد با کودک را تبیین می کند و اثری بر بعد سوم شیوه فرزند پروری ندارد.

شادی ، پدر و مادر ، فرزند پروری مثبت