سجاد اردشیری - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی کشتی سازی و صنایع دریایی - دانشگ
حسن قاسمی - عضو هیئت علمی و دانشیار، دانشکده مهندسی کشتی سازی و صنایع دریایی - دانش
محمود غیاثی - عضو هیئت علمی و دانشیار، دانشکده مهندسی کشتی سازی و صنایع دریایی - دانش

در سال های اخیر با توجه به پیشرفت هایی که در زمینه طراحی سیستم ها ی پیشرانش شناورها حاصل گردیده است، بهین ه سازی این سیستم ها جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده اس ت . بهینه سازی سیستم پروان ه، به عنوان مهم ترین و کاربردی ترین نوع این سیستم ه ا از اهمی ت ویژ ه ای برخوردا ر اس ت. الگوریتم ژنتیک یک روش قدرتمند برای یافتن پارامترها در یک مورد طراحی با اهداف چندگانه می باشد . بنابراین، این الگوریت م م ی تواند در مسئله های طراحی پروانه ه ای سری با توجه به ابعاد گوناگون طراحی مورداستفاده قرار گیرد. در نوشته حاضر روش GA به دو منظور یکی راندمان هیدرودینامیکی و دیگری دیدگاه ارتعاشات جهت طراحی بهینه سیستم پیشرانش پروانه با استفاده از سری استاندارد B-wageningen بکار گرفته شده است. برای این منظور یک کشتی به عنوان مثال در نظر گرفته شده و با داشتن مشخصاتی چون نوع کشتی، میدان ویک ، سرعت آن، قدرت تحویلی به پروانه و ... ،پروانه بگونه ای طراحی م ی شو د که ضمن ارضای ش رایط عدم وقوع کاویتاسیون و استحکام ساز ه ای ، ران دمان هیدرودینامیکی ماکزیمم باشد و نیروها و ممان های ارتعاشی نیز در محدوده قابل قبول قرار گیرند

الگوریتم ژنتیک- بهینه سازی پروانه- راندمان- ارتعاشات