مهدیه یوسفی دارستانی - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد ژنتیک و اصلاح نژاد دام، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
سیدرضا میرائی آشتیانی - استاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
مصطفی صادقی - دانشیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج

با توجه به اهمیت حفظ تنوع در نژادهای بومی و شناسایی ذخایر ژنتیکی کشور، تنوع ژنتیکی جمعیت گاومیش­ آذری با استفاده از ده نشانگر ریزماهواره­ای (BoLA-DRB3، BM1818، BM1824، CSSM033، CSSM047، ILSTS017، ILSTS033، ILSTS058، ILSTS061 و ILSTS089) بررسی شد. شمار 70 نمونه مو از گاومیش­های آذری در سه منطقه شمال­غربی کشور (استان­های اردبیل، آذربایجان­شرقی و آذربایجان­غربی) گردآوری شد. استخراج DNA ژنگانی (ژنومی) به­روش استخراج نمکی تغییریافته انجام و واکنش های زنجیره­ای پلیمراز برای همه آغازگرها بهینه شد. نتایج نشان داد، در این جمعیت، همه جایگاه­ها چندشکلی بالایی داشته و افزون بر این به استثنای جایگاه BoLA-DRB3، انحراف معنی­داری از تعادل هاردی- واینبرگ نشان دادند (001/0p<). میانگین شمار آلل­های مشاهده شده و مورد انتظار به­ترتیب برابر با 90/5 و 72/4 بود. افزون­ بر این میانگین ناخالصی (هتروزیگوسیتی) مشاهده شده و مورد انتظار، محتوی اطلاعات چندشکلی و شاخص شانون، به­ترتیب برابر با 87/0، 75/0، 71/0 و 57/1 بود. بنابراین، با توجه به این نتایج، تنوع ژنتیکی بالایی در جمعیت­ گاومیش آذری وجود دارد.

استخراج DNA از نمونه مو, اطلاعات چندشکلی, تنوع ژنتیکی, گاومیش, هتروزیگوسیتی