حمیدرضا شهبازیان - دانشگاه رازی

لعان که از احکام فقه اسلامی است و در باب طلاق ازآن بحث شده از مواردی است که انجام آن هم در مورد قذف و هم در مورد نفی ولدی که امکان لحوق به شوهر را دارد استفاده می شود و آثاری از قبیل حرمت ابدی زن و شوهر و ارث نبردن پسر و.... را دربر دارد اما این مورد امروزه مورد شک و تردید قرار گرفته که آیا لعان نفی ولد را می شود در عصر جدید هم با وجود پیشرفت تکنولوژی هایی نظیر دی ان ای که به راحتی و به طور قطعی می توانند صدق یا کذب ادعا را مشخص کنند به کار بست اگر در این زمینه قائل به طریقیت لعان شویم نتیجه آن این است که تمسک به دی ان ای امکان پذیر است و این نظریه طرفدارانی دارد که آن ها هم دلایلی از قبیل لزوم به روز رسانی فقه با موضوعات جدید و ارجحیت تمسک به تکنولوژی برا دستیابی به قطع و.... را بیان می کنند اما اگر موضوعیت لعان را برگزینیم این امر ما را به بی بدیل بودن لعان و حجیت نداشتن هرآنچه که غیر لعان است سوق خواهد داد قائلین به این نظریه هم دلایلیاز قبیل تامین نشدن حکمت های مدنظر الهی با تمسک به دی ان ای را بیان می دارند به نظر می رسد با توجه به آنکه لعان ریشه در فقه اسلامی داشته و یکی از منایع آن هم قرآن کریم است باید برای رسیدن به نظر درست، به کلام فقها رجوع کرد که فقها هم در این مورد قائل به موضوعیت لعان و حجیت شرعی نداشتن دی ان ای هستند همچنانکه استفتاء محقق از آیت الله العظمی مکارم شیرازی همین نظر را تاکید می نماید

لعان، نفی ولد، تکنولوژی ، دی ان ای، طریقیت، موضوعیت