کیانوش کاظمی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

بافت های فرسوده و قدیمی شهرهای کشور که در اغلب موارد هسته اولیه و اصلی آن شهرها را تشکیل می دهند، از یک طرف جزو میراث فرهنگی و تاریخی آن شهرها محسوب شده و حفظ، بهسازی کالبدی و توانمندسازی عملکردی آنهااجتناب ناپذیر می باشد و از طرف دیگر اغلب این بافت ها با گذشت زمان و عدم توجه و نگهداری مناسب، دچار فرسودگی و اضمحلال کالبدی و عملکردی می گردند. شهر بجنورد نیز همانند این شهرها از بافت کهن برخوردار است. یکی از محله های این شهر، محله ساربان محله است که منطبق بر بافت قدیم و هسته اولیه شکل گیری شهر بجنورد می باشد. این محله با مشکلاتی از قبیل نابسامان بودن عرض شبکه معابر، وجود شیب در پاره ای از معابر، فرسودگی نسبی بناهای مسکونی، دانه بندی قطعات کوچک و خیلی کوچک مواجه است. در این جهت، هدف از تحقیق حاضر مشارکت مردمی در ساماندهی بافت فرسوده محله ساربان محله بود که از روش توصیفی- تحلیلی استفاده گردید و نیز روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق، اسنادی و میدانی بوده است. ابزار گردآوری اطلاعات تحقیق حاضر نیز پرسشنامه، مصاحبه، مشاهده، و مطالعات میدانی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه شهروندان ساکن محله ساربان محله تعیین شد که با استفاده روش نمونه گیری کوکران و پرسش نامه ای 150 نفر از اهالی محل به سوالات پاسخ دادند و به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. داده های بدست آمده از پرسش نامه با استفاده از نرم افزار spss مورد تحلیل و بررسی بوسیله روش Pierson قرار گرفته که نتایج نشان داد، اهالی این محله تمایل نسبتا خوبی به مشارکت در بهسازی و نوسازی بافت فرسوده محله خود دارند و معتقدند که انجام اینگونه پروژه ها باعث رونق اقتصادی و اجماعی محله می شود و محله دوباره به یکی از محلات تاثیر گذار و مهم شهر تبدیل می شود

بجنورد، فرسودگی، بافت فرسوده، بازآفرینی، مشارکت مردمی