مهدیه ابوالحسنی - دانشجوی کارشناسی ارشد محیط زیست، گروه محیطزیست، دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه یزد
احد ستوده - استادیار، دکترای برنامه ریزی محیطزیست، گروه محیطزیست، دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه یزد
پرستو پریور - استادیار، دکترای برنامه ریزی محیط زیست، گروه محیطزیست، دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه یزد

شهر بیوفیلیک یکی از رویکردهای نو برای دستیابی به پایداری در شهرها است. ایده شهر بیوفیلیک بر ارتباط شهروندان با طبیعت تاکید دارد. ازآنجایی که شهرها با مسائل محیط زیستی بیشماری از جمله:افزایش آلاینده ها، کاهشتنوع زیستی، افزایش کربن، سیلاب ها و رواناب های شهری و ... روبرو هستند، شهروندان با محدودیت های زیادی در رابطه با منابع طبیعی از جمله آب و هوا مواجه میباشند. برنامه ریزان و طراحان شهری می توانند از رویکرد شهر بیوفیلیک برای ایجاد شهرهای پایدار، که راهکار مناسبی برای جلوگیری از افزایش روزافزون این مشکلات است، استفاده کنند. در این مطالعه رویکرد شهر بیوفیلیک و ابعاد مختلف آن در راستای بسط استراتژهای پایداری شهری مورد بررسی قرار گرفته است.

شهر بیوفیلیک، طبیعت گرایی، طراحی بیوفیلیک، پایداری شهری