عیسی پاشاپور - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه محقق اردبیلی

مرثیه به عنوان یکی از شعبه های ادبیات غنایی، در طول تاریخ ادب فارسی، تحولات مختلفی از حیث ساختار و محتوا را تجربه کرده است و در این مقاله سعی شده است تا با نگاهی موشکافانه به مصالح ساختمان مرثیه در شعر معاصر فارسی ایران و با تاکید و تمرکز بر سوگ سروده ای معاصر، مختصات و ویژگی های بارزی از ساختار مراثی شعر معاصر به دست آید و با به تصویر کشیدن مصالح، موسیقی و جزئیات ساختمان مرثیه در شعر معاصر فارسی، فاصله ها و تفاوت های ساختاری آن با مرثیه شعر کلاسیک و کهن در ذهن خواننده تداعی شود؛ این کار با شیوه تحلیل سوگ سروده و با طرح سئوالاتی پیرامون ویژگی های بارز ساختمان مرثیه معاصر انجام گرفته و نتایجی قطعی به عنوان الگوها و معیارهای مراثی معاصر استخراج شده است؛ باشد که علاقه مندانی با پیگیری موضوع، تاملی در مراثی گذشته و حال کرده و در استمرار بحث، با تطابق بیشتر گونه های کهن و نو مرثیه، به نتایج مشابه یا متنوع تری دست یابند و افقی روشن پیش روی محققان و اندیشه ورزان ادبیات فارسی تا کشف و فتح قله های بلند معلومات گشوده شود.

شعر، مرثیه، ساختار، فروغ فرخزاد، شعر نو