اسماعیل سهیلی - استادیار گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب، دانشگاه شیراز
صدیقه ابراهیمیان - دانشجوی دکتری آبخیزداری، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان

در این تحقیق به بررسی وضعیت کمی و کیفی منابع آب سطحی و زیرزمینی در این دشت پرداخته شده است. که بدین منظور از شاخص های خشکسالی برای بیان کمی این پدیده استفاده می گردد. هدف از این مقاله بررسی آثار خشکسالی در یک دوره 30 ساله 1362-1395 بر سطح سفره آب زیرزمینی دشت فسا می باشد که برای این کار از سه شاخص: به عنوان شاخص هیدرولوژیکی استفاده شده است: GRI ، شاخص منابع آب زیرزمینی، PN, SPI شاخص خشکسالیاقلیمی بر اساس این دو شاخص اقلیمی در طی آمار 30 ساله این محدوده دارای چندین دوره خشکسالی شدید دارد: خشکسالی شدید 1387-1386 و 1362-1363 که این دوره های خشکسالی به دلیل کاهش بارندگی سالانه و بهره وری بیش از حد چاه های کشاورزی در این دشت می باشد. حجم کل تغذیه ی سالانه ی آبخوان 415/272 میلیون متر مکعب و حجم تخلیه ی آن 423/127 میلیون متر مکعب بوده، و به طور میانگین سالانه حدود 7/8 میلیون متر مکعب از حجم مخزن کاسته می شود. در سالهای اخیر، به دلیل خشکسالی و افزایش میزان بهره برداری از منابع آب های زیرزمینی، میزان افت سطح آب زیرزمینی بسیار زیاد بوده است. با توجه با اعلام ممنوعیت این دشت، و محاسبه ی تراز منفی آن وکاهش قابل ملاحظه ی ژرفای، سطح آب سفره ی آبرفتی، امکان افزایش آبکشی از آبخوان مزبور وجود ندارد. از نظر کیفیت منابع آب دشت فسا، تحت تاثیر سازندهای گچی آهک رسی رزک از لحاظ یون سولفات دارای محدودیت شرب -است. منابع آب این دشت دارای رخساره ی شیمیایی کلروره سدیک است. میانگین مجموع املاح برابر با 5586.1 میلی گرم در لیتر، ومیانگین هدایت الکتریکی برابر با 1775 میکروزیمنس بر سانتیمتر می باشد که نشان دهنده ی کیفیتنامطلوب آب دشت است.

دشت فسا، شاخص هیدرولوژیکی، شاخص آب زیرزمینی، خشکسالی