پریسا مرادخانی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم خاک دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
شاهین اوستان - استاد گروه علوم خاک دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
عادل ریحانی تبار - دانشیار گروه علوم خاک دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

احیای (Cr(VI به (Cr(III یک روش متداول برای رفع آلودگی VICr از آب و خاک است. اسید هیومیک می توانند به عنوان یک اهداءکنندهالکترون برای تبدیل کروم شش ظرفیتی به سه ظرفیتی به کار رود. در این تحقیق اثر اسید هیومیک (استخراج شده از بیوچار و لئوناردیت) براحیای کروم در شرایط نوری مختلف (نور فلورسنت، نور آبی و تاریکی) به صورت یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرارمطالعه شد. نتایج نشان داد که اثرهای اصلی و متقابل اسید هیومیک و نور بر ظرفیت احیاءکنندگی نمونه ها معنی دار بود (p˂0.01). برای اندازه گیریظرفیت احیاءکنندگی نمونه های اسید هیومیک از غلظت 1 / 0 میلی مولار (Cr(VI از منبع دیکرومات پتاسیم در محلول زمینه نیترات سدیم (03 / 0مولار) و 2pH در حضور غلظت 01 / 0 گرم اسید هیومیک در لیتر در حضور سه منبع نوری یاد شده استفاده شد. نتایج نشان داد که اسید هیومیکبیوچار در هر سه وضعیت نوری بیشترین ظرفیت احیاءکنندگی را داشت. برای اسید هیومیک لئوناردیت، میزان احیای (Cr(VI در حضور نور آبیحداکثر بوده و بعد از آن نور فلورسنت و سپس تاریکی قرار داشتند. میتوان نتیجه گیری کرد که نور آبی با دارا بودن انرژی زیاد توانایی بالایی برایاحیای (Cr(VI دارد.

ظرفیت احیاءکنندگی، بیوچار، لئوناردیت، نور