عطا آقایی آرایی - دانشیار، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، تهران، ایران

این مقاله رفتار مونوتونیک-پساسیکلی سرباره­های فولاد و اصلاح شده با ژئوگرید و خرده-لاستیک به عنوان بالاست و زیربالاست خطوط راه آهن و مقایسه آنها با بالاست آهکی را ارائه می دهد. نتایج شامل تنش تفاضلی حداکثر، مدول سکانتی() و مدول باربرداری-بارگذاری مجدد ()، زاویه اصطکاکو شکست دانه می باشد. مقادیر زاویه اصطکاک نمونه­های بالاست، زیربالاست و بالاست/زیربالاست سرباره ای مشابه مصالح معمول است. وجود لایه های ژئوگرید در بالاست سبب افزایش جزئی زاویه اصطکاک و ضریب پواسن می شود. وجود زیربالاستسرباره ای،مقدار فاکتور شکستبالاست، حداقل 2 برابر می کند. براساس شاخص کثیفی و شکست لایه­های بالاست سرباره ای تحت بارگذاری مونوتونیک-پساسیکلی نسبتا تمیز می باشد. غرقاب شدن سبب افزایش شکست دانه­ها و کاهشمی شود. با توجه کاهش شدید مقادیر مدول مخلوط با خرده لاستیک بالاست، علیرغم تاثیر در کاهش شکست دانه­ها، استفاده از خرده لاستیک توصیه نمی شود. براساس نتایج می توان از مصالح سرباره به عنوان بالاست و زیربالاست به جای مصالح متداول استفاده کرد.

سرباره ها, بالاست, زیربالاست, مونوتونیک-پساسیکلی, ژئوگرید, خرده لاستیک