علیرضا فرساد - موسسه آموزش عالی حکیم جرجانی

بحران آب مطلبی است که نیاز چندانی برای پیگیری برای اثبات ندارد بعبارتی بدون هیچ مطالعه ای می توان از ظواهر امر بهفاجعه در حال رخداد کشور پی برد و این بحران در ترکیب با 5 مشکل بالا بحرانی شدیدتر را رقم خواهد زد. بعضی نشانه هاحاکی از فعالیت سیاستگذران در مساله امنیت آب به عنوان اولویت ملی است و در حال حل وفصل این معضل است. سوابقاجرایی و سیاست گذاری نشان میدهد سیاستها اغلب کوتاه مدت و در راستای درمان موقتی دردهای ناشی از این بحران استتا رفع علت ها و مسایل ریشه ای موجود.کمبود آب در ایران که دردهه های اخیر به عنوان یک معضل اساسی در توسعه محسوب می شد در دوره حاضر از دید بسیاری ازکارشناسان به عنوان فرصتی در جهت توسعه اقتصادی کلیه فعالیت ها شناخته می شود. مهمترین بخش استفاده کننده از ایننهاده گرانبها در کشور، بخش کشاورزی است، از سوی دیگر به دلیل عدم محدودیت زمین و سایر نهاده های تولید می توان ازطریق یافتن منابع جدید آبی و صرفه جویی اقدام به گسترش فعالیت های تولیدی در بخش های مختلف کشاورزی نمود و از اینطریق مقدار کمی و کیفی تولید را ارتقا بخشید. این مطالعه به بررسی کارایی راهکارهای دانش بنیان در بخش کشاورزیمی پردازد، نتایج نشان میدهد که بخش کشاورزی در حالت سنتی و نیمه مدرن بین 60 - 80 درصد اتلاف در مصرف آب داردکه مهمترین دلیل این اتلاف بالا عدم استفاده از فناوری های نوین در بخش کشاورزی است، عدم رویکرد اقتصادی و مدیریتیدر فعالیت های کشاورزی موجب شده که شاهد کاهش شدید سطح آبهای زیرزمینی و در دسترس بخش های مختلف باشیم،نتایج بیان می کنند که با افزایش بهره وری منابع آب، خاک، عوامل تولید، انرژی و نهاده ها با تکیه بر راهکارهای دانش بنیانمی توان گام های موثری در مواجهه با کمبود آب بخصوص در بخش کشاورزی برداشت.

مدیریت بحران، کشاورزی، کمبود آب، راهکارهای مدیریتی