پیمان کرمی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) قزوین
حسن ذوالفقارزاده - دانشیار گروه معماری دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) قزوین

معماری به معنی روزمره اش ضمن این که تحدید فضا می کند، درون فضایی گسترده تر جایگزین می شود. هم درون آن و هم گرد اگردش انسان ها حرکت می کنند. ماده اصلی و اساسی که در ساخت یک قطعه موسیقی بکار می رود، صوت است، صوت دگرگونی یافته از لحظه آغاز تا پایان استمرارش، صوت ترکیب شده با صوت های دگر، صوت تکرار شده به آهنگی ثابت یا جز این در طول قطعه ای کوتاه، این ترکیب های صوتی بار احساسی عاطفی نام دارند. در واقع موسیقی، برداشتی صرفا مکانیکی، پراکنده شدن نظم یافته وسنجیده امواج صوتی در فضا نیست، و آنگاه که حرکت انسانها را درون فضایی معین برمی انگیزد و بر روح انسانی و بر فضای عاطفی درون وی اثر می گذارد، جلوه گر بازتاب مستقیم امواج صوتی بر کالبد انسان می شود (سماع رقص های سنتی) خواهیم دید که چگونه آفرینش های معماری از همان خاستگاهی حرکت می کند واز همان گذرهایی عبور می کند و به همان سرمنزل هایی می رسد که آفرینش موسیقی نیز مقید به آنهاست

موسیقی، معماری، معماری ایران، موسیقی و معماری