مرتضی طلایی

طبق تعریف کمیسیون برانتلند توسعه پایدار توسعه ای است که درجهت رفع نیازهای نسل کنونی است و توانایی نسلهای اینده را در رفع نیازهایشان با خطر مواجه نمی سازد. دراین زمینه اتفاق نظر وجود دارد که ابعاد مختلف پایداری به صورت یکسان مورد توجه سیاستگذاران قرار نگرفته اند. درو اقع توسعه پایدار محصول جنبشهای زیست محیطی دهه 60 و حمایت ها از موضوع نیازهای اساسی در دهه 70 است اما از انجا که دستیابی به پایداری اجتماعی با مشکلات عدیده ای خصوصا در زمینه اندازه گیری ها و ارزیابی ها روبرو بده و از طرفی فرایندهای اجتماعی را نمی توان مانند فرایندهای اقتصادی و محیطی، ترسیم و مدلسازی کرد این بعد از توسعه پایداری کمتر مورد توجه قرارگرفت.