عاطفه شریف - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مکانیک و انرژی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
علی جهانگیری - استادیار، دانشکده مکانیک و انرژی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران،
محمد عامری - استاد، دانشکده مکانیک و انرژی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران،

بیش از90 درصد برق تولیدی ایران از نیروگاه های سوخت فسیلی تامین میشود که با سهمی حدود 26 تا 30 درصد از کل انتشار دی اکسیدکربن ، مهم ترین منبع تولید این گاز به شمار میروند. به دلیل اثرات مخرب زیست محیطی این گاز از قبیل گرمایش جهانی، برهم خوردن تعادلات زیست بوم و... لزوم بکار بردن روشهایی برای کاهش انتشار آن ضروری است. از جمله این روشها میتوان به بهینه سازی با افزایش بازده نیروگاه ها، استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر و استفاده از سیستم جداسازی دی اکسیدکربن اشاره کرد.در این پژوهش روش افزایش بازده و جداسازی دی اکسیدکربن به طور همزمان انجام شده است، به این ترتیب که برای افزایش بازده از روش جدید تزریق دود خروجی از بویلر بازیاب حرارتی به داخل برج خنک کن نیروگاه استفاده شده و جداسازی دی اکسیدکربن نیز با استفاده از حلال آمینی انجام شدهاست. سپس به تحلیل انرژی و اگرزژی تکتک اجزا و در نهایت کل نیروگاه در سرعت بادهای مختلف پرداخته شدهاست . نتایج نشان میدهد که اضافه شدن سیستم جداسازی به داخل برج، راندمان سیکل را در بدتربن حالت تا 8 درصد کاهش میدهد که تزریق دود به داخل برج، 1 درصد این کاهش را جبران میکند. بیشترین میزان تخریب اگزرژی با سهم %41 ازکل، مربوط به محفظه احتراق و پس از آن با سهم %22 و %20 از کل به ترتیب برای حالت بدون و با تزریق دود مربوط به سیستم جداسازی دی اکسیدکربن است.

سیستم جداسازی دی اکسیدکربن، تزریق دود، بویلر بازیاب حرارتی، حلال آمینی، اگزرژی.