سمیه احمد اشرفی
کیوان صائب - دکتری جنگلداری- عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن
جواد گلین شریف دینی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران

خشکه دارها اهمیت زیادی در اکوسیستم جنگل دارند و وجودشان برای سلامتی و حاصلخیزی جنگل ضروری است. هدف از این مطالعه بررسی اثر خشکه دارها در استقرار تجدید حیات طبیعی است. مطالعه در سری 5 طرح جنگلداری صفارود رامسر، در پارسل های 512 و 513 انجام شده است. بعد از جنگل گردشی در این دو پارسل و مشاهده ی خشکه دارها، قطعه نمونه هایی به شعاع 5R در اطراف آنها اندازه گیری شدند و کلیه ی نهال های موجود در این قطعه نمونه ها یادداشت برداری گردید. پارسل های مورد مطالعه در مرحله ی تخریب زاد آوری بودند. سپس درجات پوسیدگی خشکه دارها تعیین و قطر کوچک و بزرگ روشنه ی آن ثبت شد. نتایج نشان داد که: 14 درصد از روشنه ها با سطح خیلی کم، 50 درصد با سطح کم، 14 درصد با سطح متوسط و 21 درصد با سطح زیاد یا تاج پوشش باز وجود داشتند. بیشترین تعداد نهال از نظر فراوانی، در درجه ی پوسیدگی 3 وجود داشته است. حداکثر تعداد نهال ها در زیر روشنه های با سطح خیلی کم و درجه ی پوسیدگی یک قرار داشتند. با افزایش سطح روشنه بر میزان ماندگاری نهال ها افزوده شد. با افزایش درجه ی پوسیدگی سطوح روشنه ی ایجاد شده کمتر گشته، که علت آن پیدایش درجات پوسیدگی بالاتر در زمان طولانی تر در درخت است که منجر به فرصت بیشتری برای گسترش تاج پوشش اطراف آن می باشد و سطوح روشنه ی ایجاد شده کمتر می شود. بیشترین تعداد در طبقات قطری متوسط وجود داشت.

خشکه دار، زاد آوری طبیعی، روشنه، پوسیدگی