سینا صباغی فرشی - گروه ساخت و تولید، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
داود اکبری - مهندسی ساخت و تولید/دانشکده مهندسی مکانیک/دانشگاه تربیت مدرس
نوید صابری نصرآباد - گروه ساخت و تولید، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه تربیت مدرس، تهارن، ایران

برش نگاری دیجیتالی روشی مبتنی بر تداخل سنجی لیزری است که در تشخیص و اندازه گیری عیوب به صورت غیر مخرب کاربرد دارد. در این پژوهش روش جدیدی برای اندازه گیری عیوب صفحه ای در قطعات به روش برش نگاری ارائه شد. به منظور صحت سنجی روش ارائه شده و مطالعه اثر عمق عیب و اندازه برش بر دقت اندازه گیری آن در مجموع 16 آزمون برش نگاری با تغییر اندازه عیب در چهار سطح و عمق عیب و اندازه برش در دو سطح صورت گرفت. اندازه عیوب در شرایط مختلف اندازه گیری شده و خطای تخمین اندازه در هر مورد به دست آمد. روش ارائه شده با دقت خوبی قادر به تخمین اندازه عیب بود و کمترین درصد خطا در آزمون برش نگاری عیب 15 میلی متر در عمق 5/0 میلی متر با اندازه برش 15 میلی متر به دست آمد. نتایج به دست آمده نشان داد که با نزدیک شدن اندازه برش به اندازه عیب درصد خطا کاهش می یابد و بیشترین دقت تخمین اندازه عیب زمانی حاصل می شود که اندازه برش برابر با اندازه عیب باشد. همچنین تغییر عمق عیب باعث تغییر خطای تخمین اندازه عیب شده و در اغلب موارد تخمین اندازه عیوب با عمق 1 میلی متر به دلیل وضوح بهتر هاله های تشکیل شده، با دقت بیشتری همراه بود.

برش نگاری دیجیتالی, عیوب صفحه ای, اندازه برش, اندازه عیب