گلرخ سادات غنی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور
مصطفی گرجی - استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور
ابوالقاسم اسماعیل پور مطلق - استاد فرهنگ و زبان های باستانی دانشگاه شهید بهشتی
فاطمه کوپا - استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور

پژوهش در قلمرو اساطیر، آن هم از طریق تطبیق ادبیات ملل، کشف نمادهای جهان شمول را در پی خواهد داشت. اسطوره ها، افسانه ها و حماسه های ملل هندواروپایی بازتاب جهان بینی مشترکی هستند که می توان آن را در لابه لای متون ادبی رصد کرد. یکی از درون مایه های مهم این قلمرو، زنان و ویژگی های خاص ایشان، در خلال قرن ها دگرگونی، در اعتقادات و آئین های اسطوره ای است. این مقاله بر آن است تا با دیدگاهی اسطوره ای و روشی تطبیقی، به قیاس نقش زنان در دو حماسه اودیسه و داراب نامه طرسوسی بپردازد. در این بررسی، کارکردهای برجسته شخصیت های اصلی زن در این دو اثر و شباهت های ایشان شمرده شده است. نگارنده برای بررسی این شباهت ها، پس از برشمردن ویژگی ها و خویش کاری های آتنا الهه جنگاوری و خردورزی یونانی، و بوران دخت پهلوان بانوی خارق العاده داراب نامه، اثبات می کند که بوران دخت، بازآفرینی متاخر آناهیتا ، الهه ایرانی است که با آتنای یونانی، هم عرض و همسان است. این نوع همسانی و این همانی در بستر حماسه های دو فرهنگ مختلف، نشانگر ریشه ها و خاستگاه های یکسان اساطیر در ادبیات ملل است.

آتنا, بوران دخت, زن در اساطیر, داراب نامه طرسوسی, اودیسه هومر