فاطمه پناهی - دانشجوی کارشناسی روانشناسی دانشگاه پیام نور شیراز، شیراز، ایران
حمیدرضا ذاکری - دکترای روانشناسی تربیتی، دانشگاه پیام نور شیراز، شیراز، ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی پیشبینی پرخاشگری کودکان براساس شیوه های فرزندپروری و کمالگرایی والدین انجام گرفت. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دبستانی شهر شیراز بود که در سال 1397 مشغول به تحصیل بودند و از بین آنها تعداد 355 دانش آموز دبستانی 180) دختر و 175پسر) با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه شیوه های فرزندپروری (بامریند، ( 1991، پرسشنامه کمالگرایی (هیل و همکاران، (2004 و پرسشنامه پرخاشگری کودکان دبستانی (شه یم، (1385 بود که توسط والدین تکمیل گردید. روایی ابزارها با استفاده از روش تحلیل عاملی و پایایی آنها با استفاده از روش آلفای کرونباخ، مطلوب گزارش شده است. به منظور بررسی سوالهای پژوهش از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه ی همزمان استفاده شد. نتایج نشان داد که بین شیوه های فرزندپروری و کمالگرایی والدین با پرخاشگری کودکان رابطه ی معنی داری وجود دارد. همچنین، شیوه فرزندپروری مقتدرانه و کمالگرایی مثبت پیش بینی کننده ی منفی و معنیدار و کمالگرایی منفی پیشبینی کننده ی مثبت و معنیداری برای پرخاشگری هستند. بنابراین چنانچه والدین بتوانند میزان کمالگرایی خود را تعدیل کنند، فرزندانی خواهند داشت که پرخاشگری کمتری از خود نشان میدهند.

پرخاش گری کودکان، شیوه های فرزندپروری، کمالگرایی والدین.