محسن دولتی - دانشجوی دکتری زبان وادبیات تطبیقی ( فارسی،عربی )

در این مقاله سعی می شود تا با روش بررسی تطبیقی و مقایسه ای ، موضوع تاثیر پذیری شعرای معاصر ایران و عرب از مفهوم عشق به زن به تصویر کشیده شود و در دید معرض دید افکار عمومی با سلایق مختلف قرار گیرد . تصویری که از جایگاه زن در شعر شاعران معاصر ارائه شده است بیشتر بیانگر ادامه همان تصاویر تکراری و تقلیدی شاعران شعر کهن بوده که زن را در قالب یک معشوقه زمینی و در کلیشه های جنسیتی و در همان قالب های سنتی ستوده است . در این میان شاعران معاصر ایران و عرب همچون نزار قبانی و احمد شاملو تنها به بعد جسمانی زن توجه نکرده و در کنار جسم زیبای زن ، روح بلند و والای زن را تحسین کرده و تمام تلاش خود را در راستای اعتلای شخصیت زن به کار برده است . نزارقبانی درشعرخود زن را موجودی برترومقدس میداند . ازدیگاه نزارقبانی زنجزءلاینفک جدانشدنی شعرمیباشدکه موسیقی شعررادرپژواک زن جستجومی کند . نزارقبانی درمیان شاعران عرب به شاعرعشق و زن شهرت یافته است . زن گاهی به عنوان زن وگاهی به عنوان معشوق آسمانی وگاهی درهیبت موجودی کاملا زیبا و شایسته ی دوستی ودوست دارندگی درشعرنزار بروز وظهور می یابد . زن در شعر شاعران معاصر ایرانی همچون احمدشاملو دارای روح بزرگ ومقدسی ست که زن را بر سایر افراد برتری میدهد و میکوشد که زن را در اجتماع در جایگاه حقیقی خود نشا بدهد. نگاهی که اکثر شاعران به مقوله عشق و زن دارند همان سنتی ست و ادعاهای آنان بیشتر از عمل در احساس شاعرانه بروز یافته و با تکیه بر مسند مردانه و از جایگاه مرد و غرور مردانه با حس برتر بینی نگاه فرومایه ای به زن و عشق او داشته و این عشق لاینفک را به زن در راستای منافع خود از دید یک زن بروز داده اند . صدقینی یا سیدتی ... انا و کل الرجال کاذبون ( نزار قبانی )

زن ، عشق ، اجتماع ، شعرمعاصر