یحیی یحیی - هیات علمی دانشگاه فرهنگیان پردیس الزهرا
مریم بیات - دانشجو علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان پردیس الزهرا
زهرا سرابی - دانشجو علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان پردیس الزهرا

امنیت روانی یکی از مهم ترین فاکتور های زندگی سالم هرفرد را تشکیل می دهد (گروسی 1385 ) امنیت روانی حالتی است که در ان نیاز ها و تمایلات روحی و روانی تضمین شده است . احسلاس عدم امنیت ، شخص را در حال بسیج قوا و به هم ریختگی سوخت و ساز بدن قرار می دهد .و اگر ادامه یابد ، فرد رابه سوی بیماری های روانی و به طبع بیماری های جسمی سوق خواهدداد(زینچینکو،باسیگینا و پرلیگینا 2013) امنیت روانی می تواند تحت تاثیر شغل وضعیت تحصیلی طبقه اجتمایی و سایر مسایل اجتمایی فرد باشد زیرا امنیت اجتمایی لازم و ملزوم امنیت روانی است . از این رو تامین امنیت در همه ابعاد ان به ویژه امنیت روانی مهم ترین خواسته مردم جامعه می باشد .( گروسی 1385 ) فرد درسایه امنیت روانی می تواند به اسایش رفاه و اهداف خویش دست پیدا نمایید و هر هدف ابتدابیی متوسط و غایی با امنیت روانی قابل دست رس و تحقق یافتنی است . حسنی و همکاران( 1390 ) در همین رابطه یکی از اهداف بزرگ دانش اموزان در مسیر تحصیل دست یابی به پیشرفت تحصیلی می باشد ( السافتی, 2005 ) و در بین انگیزش پیشرفت در نقش هدف در موقعیت و شکست دانش اموزان تاکیید می کند ( عیسی زادگان, 1391 )عدم توجه به امنیت روانی می تواند فرد را در فشار قرار دهد و مسایل و مشکلاتی را برای او ایجاد کند و حتی پیامدهای سویی هم در بهداشت روانی فردی و ارتباطات اجتماعی او به ارمغان اورد.احساس عدم امنیت روانی می تواند از جنبه های مختلف زندگی و شغلی و تحصیلی و خانوادگی و اجتماعی نمود پیدا کند و با متغیر های سن و جنس و دین و تاهل و شغل و رشته ی تحصیلی شدت یا کاهش یابد