مریم رضایی - طلبه سطح ۳ رشته تفسیر وعلوم قرآنی، حوزه علمیه قائم (عجل االله تعالی فرجه الشریف)، تهران

از مهمترین مظاهر لطف ورحمت الهی بر تمام مخلوقات هستی به ویژه انسان، برخورداری از فضل حقتعالی است که انسانهای نیک سیرت از آن برای تعلیم وتربیت، نیرو میگیرند و ناسپاسان بد طینت از آن غفلت نموده وکفران می ورزند، شناخت مفهوم فضل با توجه به گستردگی آن در قرآن کریم وروایات، میتواند تاثیر مثبت بسیاری در دستیابی به تفضلات الهی و رسیدن انسان به قله کمالات داشته باشد. این مقاله به منظور بررسی عوامل برخورداری از فضل الهی نگاشته شده است و می کوشد تا با بررسی آثار فضل الهی در دو بعد مادی ومعنوی، خواننده را با مصادیق فضل الهی آشنا سازد. تقویت روحیه تقوا وپرورش جنبه اطاعت پذیری، مهمترین عوامل در دستیابی به سرچشمه های فضل الهی هستند، اگر چه تلاش خود انسان در دریافت مصادیق خود فضل بی تاثیر نیست،ام6ا تعیین این مصادیق بر خلاف ادب و اصول اعتقادی بوده و این کار فقط در حیطه مصلحت اندیشی خداوند صورت می پذیرد دانستن منبع نعمات در وجود خود، خطایی بیش نبوده وانسان را از افاضات5 افزون تر الهی، غافل و محروم مینماید. هر فردی بنا بر ظرفیت وجودی خودش میتواند از منبع لا یزال فضل الهی، بهرهمند گردد. ناسپاسی در برابر تفضلات الهی، انسان را به ورطه نابودی میکشاند.

فضل الهی، قرآن کریم