رشد صنعت تکثیر و پرورش آبزیان همچون مزارع پرورش ماهی علاوه بر استفاده بیشتر از منابع طبیعی , احتمالا موجب بر هم زدن تعادلهای طبیعی و افزایش آلودگی رودخانه ها به آنتی بیوتیک ها ، قارچ ها و مواد سمی همچون آمونیاک ، نیتریت و نیترات و غیره می شود. یکی از این مزارع پرورش ماهی ، مزارع پرورش ماهی گرگر می باشد که بدلیل استفاده زیاد از کودهای مختلف از جمله کود دامی، کودهای ازته و فسفره ، انواع مواد شیمیایی و آنتی بیوتیک ها برای کنترل و مبارزه با میکروارگانسیم های بیماریزا دارای پساب آلوده به این مواد می باشد که محیطهای آبی اطراف خود(رودخانه گرگر) را تحت تاثیر قرار داده است. با توجه به اثرات این مزارع و همچنین از آنجا که در ایران کنترل پساب هنوز براساس پارامترهای فیزیکی وشیمیایی است و استانداردهای پساب محدود به تعدادی آلاینده برای ارزیابی اثرات آلودگی است .بنابراین آماده سازی یک راهبرد مناسب برای پایش پساب در کشور ضروری است . در این تحقیق شاخص سمیت پساب های مزارع پرورش ماهی با استفاده از دافنیا مگنا با روش جریان مداوم بررسی گردید . نمونه برداری در 7 روز و براساس مطالعات انجام شده قبلی ، بر روی پساب خروجی از مزارع پرورش ماهی انجام گرفت و مشخصات کیفی آن از جمله COD، BOD، TOC، EC، NH3، PH، NO3، PO4 ، کل قلیائیت، کل سختی، سموم و فلزات سنگین تعیین گردید. در مرحله بعد و پس از کشت دافنیا ماگنا و بدست آوردن نسل سوم این گونه محلول های ذخیره براساس نمونه برداری صورت گرفته تهیه شد.در مرحله بعد 20 عدد دافنیا در 4 گروه 5 تایی در دستگاه ساخته شده جهت انجام آزمونهای سمیت بصورت پیوسته در معرض محلولهای تهیه شده قرار گرفتند. برای هر محلول پس از گذشت 24، 48 و 72 و 96 ساعت تعداد دافنیاهای غیرمتحرک ثبت شد.در نهایت از آنالیز پروبت جهت تعیین (hr24) LC50 ، (hr48) LC50 ، (hr72) LC50 و (hr96) LC50 برای دافنیا مگنا استفاده و ضریب SAFE و SAR محاسبه گردید.  براساس نتایج بدست آمده از مطالعه حاضر LC0، LC50 و LC100 در 96 ساعت در این مطالعه به ترتیب برابر ml  164/0، 367/0 و 821/0 بدست آمد.همچنین ضرایب SAFE و SAR بترتیب برابر 2/0 و 073/0 بدست آمد که نشاندهنده اثر ناچیز پسابها بر گونه های آبزی این منطقه می باشند.