مرتضی گلشنی منش - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران، گرایش مکانیک خاک و پی دانشگاه آزا
مریم گلشنی منش - کارشناس ارشد معماری، مدس دانشگاه آزاد اسلامی واحد نائین

در اغلب موارد واژه مقاوم سازی به جای واژه بهسازی لرزه ای به کار برده می شود. به طور کلی بهسازی موقعی صورت میپذیرد که هرگونه نارسائی یا کمبودهائی در ساختمان وجود داشته باشد و بهسازی لرزه ای ساختمان همان تامین ایمنی و برطرف کردن ضعف ساهتمان در برابر تکانهای شدید (نیروی زلزله) به روشهای ممکن است. در حالی که مقاوم سازی در علم مهندسی عمران صرفا به معنای بالابردن مقاومت یک سازه (ساختمان) در برابر نیروهای وارده می باشد. لذا با اندکی توضیح در باب تفاوت این معانی در این مقال نیز از اصطلاح مقاوم سازی به همان مفهوم بهسازی لرزه ای استفاده می شود. این که چه روشهائی برای مقاوم سازی ساختمانها وجود دارد، از کدام روش برای چه ساختمانی باید استفاده کرد و نتایج مقاوم سازی با هرکدام از این روشها تا چه حد قابل اطمینان است از دیگر مواردی است که در این مقاله بدان می پردازیم. البته توضیح هر یک از این روشها به طور کامل و با استفادهاز نتایج علمی و آزمایشگاهی بسیار مفصل خواهد بود که در این مقاله نمیگنجد لذا به معرفی کلی و بررسی نقاط قوت و ضعب هر کدام از این روشها می پردازیم.

مقاوم سازی ساختمانها، بهسازی لرزه ای، اصطلاح سیستم سازه ای، تقویت اعضا