علیرضا سجادی جاجرم - دانشجوی ارشد راه وترابری موسسه آموزش عالی شمس گنبد، مدرس نقشه برداری (مرکز آموزش آریا، بجنورد)
مجتبی سجادی جاجرم - کارشناس ارشد عمران، دانشگاه برینداوان، هندوستان

یکی از زمینه هاي ناپایداري توسعه شهري بویژه در کشورهاي در حال توسعه گونه اي از سکونت با مشکلات حاد موسوم بهاسکان غیر رسمی است که در حال حاضر نیز گسترش فزاینده اي دارد.این روند به خصوص در سه دهه اخیر افزایش یافته و معضل تهیه مسکن مناسب براي حاشیه نشینان را به وجود آورده است . بهدلیل عدم تخصص و پائین بودن سطح در آمد ، این افراد عموما چاره اي جز حاشیه نشینی ندارند که این سکونت گاه ها به دلیلبی توجهی و یا کم توجهی دولت ها رفته رفته با وضع حاد تري مواجه می شوند.افراد ساکن در حاشیه شهر احساس می کنند، مردم و مسئولان شهري به آنان توجهی ننموده و احتمالا نادیده گرفته شده اند،به همین جهت بسیار نگران و عصبانی هستند و سعی می کنند، به افرادي که در مناطق مرفه نشین شهري زندگی می کنند،با کینه و غضب رفتار کرده و عصبانیت خود را ابراز کنند که این خود می تواند باعث افزایش خشونت در اجتماع شود. درنتیجه شاهد کاهش اعتماد و اطمینان اجتماعی نیز خواهیم بود.پیشگیري ازاین گسترش و رشد سریع و روزافزون ، نیازمند اتخاذ تدابیر ویژه اي براي ساماندهی وضعیت کنونی و همچنینجلوگیري از گسترش آن در آینده است .محرومیت و عدم برخورداري سکونت گاه هاي غیر رسهمی از تسهیلات زندگی شهريدر قیاس با دیگر نواحی شهري آنها را به یک کانون مسائل بغرنج شهري و ضد توسعه پایدارانسانی تبدیل نموده است.جاي تردیدي نیست که در فرآیند جهانی سازي ، گروه کثیري از شهروندان به حاشیه نشینی سوق داده شده اند و درنتیجه شاهدخواهیم بود، همین گروه از بسیاري از امکانات رفاهی و اجتماعی و تسهیلات زندگی شهرنشینی محروم خواهند شد.

اسکان غیر رسمی، حاشیه نشینی، شغل کاذب، دستگاه های اجرائی ذیربط ، بلایای طبیعی