مریم توتونچی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت کشاورزی
احمدرضا عمانی - استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر

رشد روزافزون جمعیت، نیاز به تولیدات بیشتر کشاورزی و لزوم اهمیت دادن به راهکارهای مؤثر جهت مقابله با کم آبی،بیش از پیش توجه صاحب نظران را به بهره وری مناسب از آب معطوف داشته است. یکی از را ههای افزایش بهر هوری آب، ساخت شبکه های آبیاری و زهکشی است. بطوری که در سا لهای اخیر برنامه ریزان منابع آب و کشاورزی به توسعه تأسیسات آبی و شبکه های آبیاری و زهکشی، به منظور مقابله با تلفات بی رویه آب و افزایش بهره وری آب پرداخته اند . اما توسعه فیزیکی شبکه های آبیاری و زهکشی، بدون توجه به جامعه بهره برداران محلی پیامدی جز مشکل توأمان کاهش راندمان آبیاری به کمتر از 30 درصد و تخریب و فرسودگی شبکه ها نخواهد داشت. در صورتی که بدون در نظر گرفتن ویژگی های جامعه هدف، نسبت به طراحی و اجرای این طرح ها اقدام شود، فاصله بزرگی بین منافع طرح و منافع بهره برداران طرح ایجاد خواهد شد که این فاصله در زمان بهره برداری بیشتر نمایان شده و لطمات زیادی به اهداف طرح وارد خواهد کرد. در این راستا انجام مطالعات اجتماعی به منظور شناخت جامعه بهره بردار از بعد شاخص های جمعیت شناسی، وضعیت مالکیت اراضی و نوع نگرش به طرح های توسعه و ... حائز اهمیت بوده و م یتواند همدلی، همیاری و مشارکت کشاورزان را به دست آورد

مطالعات اجتماعی، شبکه های آبیاری و زهکشی، توسعه