سرور برکت - دانشجو دکتری گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
علی نصیرپور - دانشیار گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان

پوست سبز حاصل از فراوری گردو، پسته و بادام از جمله ضایعات کشاورزی است که در حجم بالا تولید شده و عمدتاً انباشتن آن در باغات، مشکلات زیست محیطی فراوانی ایجاد می کند. پوست سبز حاوی مقادیر قابلتوجهی از ترکیبات فنولیک است که به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی، ارزش بالایی دارد. در این مطالعه میزان ترکیبات فنولیک، فلاونوئیدی و فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره های حاصل از پوست سبز در گردو، پسته و باداممورد بررسی قرار گرفت. مقدار ترکیبات فنولیک و فلاونوئیدی به ترتیب در گردو 54/1-50/65 و 32/91-31/14، پسته 47/22-41/21 و 30/49-28/53 و در بادام 46/31-40/95 و 25/83-26/24 بود. ظرفیت آنتیاکسیدانی عصاره ها با استفاده از دو روش DPPH و ظرفیت احیاکنندگی مورد بررسی قرار گرفت در هر دو روش، وابستگی فعالیت آنتی اکسیدانی با غلظت در همه نمونه ها مشاهده شد. میزان فعالیت آنتی اکسیدانی به ترتیب در گردو، پسته و بادام دارای بیشترین مقدار بود. همچنین میان نوع حلال استفاده شده جهت استخراج (متانول و اتانول) اختلاف معنی داری (p<0/05) دیده شد. در نهایت، نتایج نشان داد که پوست سبز حاصل از میوه های مختلف بررسی شده می تواند به عنوان یک منبع ارزان و قابل دسترس برای ترکیبات آنتی اکسیدانی و زیست فعال در نظر گرفته شود.

ضایعات کشاورزی، پوست سبز، ترکیبات فنولیک، فعالیت آنتی اکسیدانی