مهرزاد طاوسی - محقق بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
علی مختاران - استادیار پژوهشی بخش تحقیقات فنی و مهندسی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
غلامعباس مشرف - محقق بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
پیمان ورجاوند - استادیار پژوهشی بخش تحقیقات فنی و مهندسی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران

کشت گیاهان متحمل به شوری از جمله کینوا برای بکارگیری زه آب شور حاصل ازکشت نیشکر در جنوب خوزستان، یکی از راه حل های پیشنهادی به منظور استفاده مجدداز زه آب، با هدف کاهش مخاطرات ناشی از تخلیه مستقیم آن و جایگزینی بخشی از سطحتحت کشت نیشکر با مصرف آب بالا، با سایر گیاهان زراعی ارزشمند است. این پژوهشبه صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا شد. عاملاصلی، ترکیبی از نوع آب و تاریخ کاشت و عامل فرعی ژنوتیپ بود. سه تاریخ کشت «یکم،15 و 30 بهمن ماه »، انواع آب آبیاری شامل «آب رودخانه کارون با شوری متوسط 3 دسیزیمنس بر متر در محل، ز هآب نیشکر با شوری متوسط 7 دسی زیمنس بر متر و کاربرد نوبتیآب کارون و زه آب نیشکر » و چهار ژنوتیپ مختلف کینوا Rosada ، Giza1،Titicaca وQ26 بودند. نتایج نشان داد که کشت زمستانه کینوا در خوزستان فقط با هدف تولید علوفهمناسب است. تاریخ کاشت کلیه صفات زراعی را تحت تاثیر قرار داد (α=0.01). نوع آبو اثر متقابل آن با تاریخ کاشت و ژنوتیپ بر کلروفیل و سطح برگ و فیتوماس تاثیرگذار بود(α=0.05). بهترین تاریخ کاشت 15 بهمن ماه بود. بیشترین فیتوماس را تی تی کاکا کشت شدهدر 30 بهمن با استفاده از آب کارون داشت. ژنوتیپ تی تی کاکا بیشترین فیتوماس را در استفادهاز زه آب تولید کرد و نسبت به تغییر تاریخ کاشت کمترین تغییر را نشان داد.

شوری، زه آب نیشکر، عملکرد، کینوا، مدیریت آبیاری