علی سعیدی - دانشجوی دکتری مهندسی مکانیک- دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی مشهد
سیدهادی پورحسینی - دانشجوی دکتری مهندسی مکانیک- دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی مشهد
محمد مقیمان - استاد گروه مهندسی مکانیک- دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی مشهد

در این مقاله یک جت محبوس مغشوش دو بعدی متقارن محوری با فاز حامل هوا و قطرات بسیار ریز آب به عنوان فاز پراکنده به صورت عددی مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا مساله بهصورت تک فاز با دیدگاه اویلری حل شده و تغییرات عدد نوسلت با نتایج قابل دسترس مقایسه شده و توافق مطلوبی را نشان میدهند. در ادامه فاز پراکنده قطرات آب نیز در جریان وارد شده و اثر آنها بر انتقال حرارت و همچنین نحوه برخورد آنها با سطح هدف و حرکت در جریان سیال مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان میدهند که افزودن فاز قطرات آب به هوا باعث افزایش چند برابری ضریب انتقال حرارت میشود. از طرفی حرکت قطرات در جریان حاکی از تاثیر قطرات بزرگتر بر انتقال حرارت در پایین دست محل برخورد جت به دلیل حرکت نمودن در نزدیکی سطح دارد. قطرات کوچکتر در محل برخورد جت بر انتقال حرارت موثر بوده و سریعتر از قطرات بزرگتر با جریان حمل شده و از سطح دور میشوند

جت برخوردی، جریان مغشوش، انتقال حرارت،حرکت قطرات