رسول عبداله میرزایی - لویزان – دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی – دانشکده علوم – گروه شیمی
مهدخت جلالی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته آموزش شیمی دانشگاه شهید رجایی

صنایع و اتومبیل هایی که در طول روز استفاده می کنیم، آلودگی آب، هوا و باران های اسیدی را در پی دارند . از طرفی بحران انرژی درکشورهای صنعتی، آنها را بر آن داشت تا جهت استفاده از سیستم هایی با راندمان بالا و سازگار با محیط زیست سرمایه گذاری نمایند. پیل های سوختی فن آوری جدیدی برای تولید انرژی هستند که بدون ایجاد آلودگی های زیست محیطی و صوتی، از ترکیب مستقیم بین سوخت و اکسیدکننده، انرژی الکتریکی با بازدهی بالا تولید می کنند . سیستم های پیل سوختی از جمله تکنولوژیهای پیشرفته ایست که مصارف غیر نظامی آن با توانهای میلی وات تا مگا وات موضوع تحقیق شرکتهای تولید نیرو، خودرو سازی و نیز شرکتهای نفتی قرار گرفته است. پیل سوختی هیدروژنی، آلودگی را صفر کرده و آینده ی تمیز، تابناک و قابل تحمل را امید می دهد. دانش آموزان امروزی مصرف کنندگان واقعی انرژی و محیط زیست در آینده اند که ممکن است با بحران مواجه شوند. آموزش پیل سوختی می تواند با یک هدف و ماموریت مشخص شروع شود: رفتن به سوی آینده تمیز و قابل تحمل. امروزه آموزش پیل سوختی با رویکرد فعالیت های عملی وبر مبنای آموزش پروژه محور(Project Based Learning بسیار مورد توجه قرار گرفته است. استفاده از شیوه ی مناسب آموزشی می تواند یادگیری را تسهیل کرده و نیز عمق فراگیری را افزایش دهد. این روش مهارتهای تفکر را افزایش داده و نقاط مجهول ذهن را روشن می کند و در نتیجه بین مفاهیم علمی ارتباط ایجاد شده و در مرز تعالی بین سواد علمی مطرح برای فراگیران و آموزش علمی مد نظر حرکت کنیم. در این مقاله سعی شده تا طرح درس آموزش پیل سوختی بر مبنای پروژه محور برای یک دوره ی فوق برنامه در دبیرستان به گونه ای پیشنهاد گردد که دانش آموزان با این رویکرد بتوانند مطالب مورد نظر را بطور کامل درک نموده و مزایا و محدودیت های استفاده از پیل سوختی را پیش بینی نمایند

پیل سوختی، آموزش پروژه محور، مهارت حل مسئله