قمر ترابی - دانشجوی کارشناسی ارشد سنگ شناسی و رسوب شناسی از دانشگاه آزاد اسلامی وا
محمدنبی گرگیج - دکتری چینه و فسیل شناسی از دانشگاه اصفهان، عضو هیئت علمی دانشگاه سیست

برش مورد مطالعه در بخش غربی ایران مرکزی در نوار تکتونیکی رسوبی سنندج - سیرجان دررشته کوههای همبست آباده قرار دارد و توالیهای کربونیفر- پرمین این ناحیه با توالیهای مشابه در ایران مرکزی به ویژه ازبک کوه و انارک هم خوانی لازم را دارد. نهشتههای کربونیفر میانی(سازند قلعه، بخش زیرین گروه سردر)، در3/5کیلومتری شمال غربی روستای اسدآباد 35 کیلومتری شمال شهر رامشه واقع است. این برش با ضخامت 75 متر متشکل از آهک، آهک االیتی، دولومیت، کوارتز آرنایت و شیل است و مرز پایینی آن با سازند شیشتو از نوع ناپیوستگی فرسایشی می باشد و با یک مرز فرسایشی توسط نهشتههای موسکوین پوشیده می شود. بر اساس تجزیه و تحلیل های پتروگرافی و میکروسکوپی و همچنین بررسی مشاهدات صحرایی، در این توالی چندین گروه رخساره ای شناسایی شده است که پنج زیرمحیط رسوبی را نشان می دهندزیرمحیط ساحلBeach sub- environmentریزرخسارهBe زیرمحیط جزر ومدیTidal flatرخساره T زیرمحیط لاگون بازLagoon sub- environment)ریزرخسارهL زیرمحیط پشته های زیر دریاییShoals sub- environmentریزرخسارهS زیرمحیط دریای باز Open marine sub- environment)ریزرخسارهO تغییرات عمودی میکرو فاسیس ها، منحنی عمق، مشخصات پتروفابریک ریز رخساره و نبود ریف های سدی مربوط به آنها بیانگر این واقعیت است که رسوبات کربونیفر در این ناحیه حاکی از تشکیل آنها در یک رمپ هموکلینال می باشد

کربونیفر میانی، محیط های رسوبی، ریزخساره، سازند قلعه