غلامرضا فلاح - کارشناسی ارشد، عمران- سازه، دانشگاه محقق اردبیلی
سیدحسین قاسم زاده - استادیار)، عمران، دانشگاه گیلان
یعقوب محمدی - استادیار)، عمران، دانشگاه محقق اردبیلی

باید اذعان نمود که تولید بتن خودتراکم (Self-Compacting Concrete)انقلابی در تکنولوژی بتن محسوب میگردد و با استفاده روزافزون آن در پروژه ها مواجه هستیم . به همین دلیل، ارزیابی دوام این بتن در محیطهای مخرب، از نکاتی است که باید توجه لازم بدان مبذول نمود. سوالات تحقیق: در یک برنامه آزمایشگاهی، به بررسی دوام این نوع بتن در محیط کلریدی 10 درصد پرداخته شده است. روش تحقیق: جهت کسب خصوصیات خودتراکمی، از فوق روان کننده پلی کربکسیلاتاتری و هوازا استفاده شد و میکروسیلیس با نسبتهای 5 ، 10 و 15 درصد، نسبت به وزن سیمان اضافه گردید . در این تحقیق، آزمایشهای مقاومت فشاری، مقاومت الکتریکی، پتانسیل نیمپیل، جذب آب و مشاهده عرض ترک روی نمونهها صورت پذیرفت.نتیجه گیری:نتایج حاصله حاکی از اینست که در سنین 14 و 28 روزه در نمونهها خوردگی آرماتور بوقوع نمیپیوندد اما در سن 90 روزه میزان خوردگی طبق آزمایش پتانسیل نیم پیل که نسبت به الکترود مرجع مس - سولفات مس انجام شد در بتن شامل 15 درصد میکروسیلیس بیش از سایر بتنها بوده و بیشترین مقاومت الکتریکی نیز مربوط به نمونه دارای 5 درصد میکروسیلیس میباشد

بتن خودتراکم، پتانسیل نیمپیل، خوردگی کلریدی، مقاومت الکتریکی، میکروسیلیس