ماخذیابی و مقایسه دو روایت منظوم طغرایی و مولوی از داستان شکار شیر و گرگ و روباه
عنوان مقاله: ماخذیابی و مقایسه دو روایت منظوم طغرایی و مولوی از داستان شکار شیر و گرگ و روباه
شناسه ملی مقاله: JR_JCCL-8-31_007
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_JCCL-8-31_007
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
مریم کلانتری - دانشجوی دکتری زبان وادبیات عربی، دانشگاه اصفهان، ایران
سیدمحمدرضا ابن الرسول - استاد گروه زبان وادبیات عربی، دانشگاه اصفهان، ایران
خلاصه مقاله:
مریم کلانتری - دانشجوی دکتری زبان وادبیات عربی، دانشگاه اصفهان، ایران
سیدمحمدرضا ابن الرسول - استاد گروه زبان وادبیات عربی، دانشگاه اصفهان، ایران
پژوهش حاضر ضمن تحلیل و بررسی مآخذ داستان «رفتن گرگ و روباه در خدمت شیر به شکار» به بازگویی دو روایت منظوم عربی و فارسی طغرایی و مولوی از این داستان میپردازد؛. سپس با نگاهی ساختارشناسانه، عناصر داستانی چون شخصیت، پیرنگ، زاویه دید، لحن و... در هر دو روایت تشریح و مشخص میشود کدامیک از دو روایت به مآخذ اصلی داستان نزدیکتر است. مهمترین نتیجه این بررسی که براساس شیوه قیاسی تطبیقی به انجام رسیده، آن است که مولوی با افزودن عناصر داستان و شگردهای داستانپردازی، به تقلید صرف بسنده نکرده، بلکه به خلق حکایتی زیباتر و جذابتر از روایت مآخذ اصلی پرداخته است. طغرایی نیز در ضمن داستان خود که پند و اندرز است، با استفاده از وجه تمثیل و برای تاکید سخن پندآموز خود، به این حکایت اشاره میکند.
کلمات کلیدی: ادبیات تطبیقی, مثنوی معنوی, دیوان طغرایی, داستان شکار شیر و گرگ و روباه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1188063/