سیدرسول حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری
محمدجواد مهدوی نژاد - استادیار دانشکده هنر و معماری دانشگاه تربیت مدرس تهران
محمدحسین قاسمپورآبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری

طبیعت بطور غریزی راه حل های بسیار کارگشا برای ما دارد زیرا ارگانیزم های گوناگون طبیعی از بدو پیدایش با آگاهی درونی دقیق می دانند که چگونه به ساخت و استفاده از مصالح و ترکیب آنها بپردازند درحالیکه انسانها ظاهرا فاقد این دانش ذاتی در طراحی و ساخت هستند و آنها باید فرابگیرند معماران و مهندسان به خاطر به وجود آمدن راهکارهای ساختاری و تکنولوژی جدید تا مدتی سرگرم استفاده از این ابداعات و به کاربردن آن در معماری به صرف رو به جلورفتن تکنیک ساخت و بهره گیری از فضای رو به جلوی صنعت بودند اما بعد از مدتی دوره ای دیگر از نگرشهای مفهومی به معماری شکل گرفت و پی گیری شد که منجر به استفاده همزمان از تکنیک و تکنولوژی ساخت با اندیشه ها و مفهومهای معماری شد که از آنجمله می توان به گرایش به معماری تکنوارگانیک یا ارگانیتک نام برد معماری تکنوارگانیک را می توان حاصل بازگشت از افراط گرایی در سازه و تکنولوژی ساختار به تعادل آن با الگوگرفتن از طبیعت در فرم و سازه دانست

هایتک، تکنوارگانیک، هنر سازه، الگوواره، طبیعت، مورفولوژی