سمیرا ابراهیم پور کومله - دکتری برنامه ریزی درسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد الکترونیکی، گروه علوم تربیتی، تهران، ایران.
زهره منتظر - دانشآموخته کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد الکترونیکی، گروه علوم تربیتی، تهران، ایران.
مریم صفرنواده - معاونت آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تهران، ایران.
احسان اکرادی - دکتری آموزش عالی، مدرس و پژوهشگر دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.

پژوهش حاضر با هدف تحلیل تجربه مربیان پیشدبستانی درباره تاثیر فضای مجازی بر سلامت کودکان انجام شد. این پژوهش یک مطالعه کیفی بر پایه رویکرد پدیدارشناسی توصیفی یا همان تجربه زیستشده بود. جامعه پژوهش شامل کلیه مربیان پیشدبستانی شهر تهران بود. با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند و پس از انجام هفت مصاحبه نیمهساختاریافته عمیق، اشباع دادهها حاصل شد. متن حاصل از مصاحبهها با روش هفت مرحلهای کلایزی تحلیل شد. یافتههای این مطالعه نشاندهنده ۶۰ واحد معنایی حمایتکننده بود که در قالب چهار زیرمضمون (سلامت جسمی، سلامت روانی، سلامت اجتماعی و سلامت معنوی) و دو مضمون اصلی (فرصتها و آسیبهای فضای مجازی برای سلامت کودکان) قرار گرفتند. با توجه به یافتههای این پژوهش مشخص شد که آسیبهای فضای مجازی برای سلامت کودکان بیش از فرصتهای آن است. همچنین، فضای مجازی نتوانسته است برای سلامت معنوی کودکان فرصت مناسبی را فراهم آورد. همچنین، فضای مجازی نتوانسته است برای سلامت معنوی کودکان فرصت مناسبی را فراهم آورد. همچنین، فضای مجازی نتوانسته است برای سلامت معنوی کودکان فرصت مناسبی را فراهم آورد.

تجربه زیسته, فضای مجازی, سلامت, کودکان, مربیان پیشدبستانی