امیرحسین جاوید - دانشیار گروه محیط زیست - منابع آب دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهرا
لیلا کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد محیط زیست- منابع آب دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقی

افزایش روز افزون جمعیت و به تبع آن نیاز آبی جوامع انسانی باعث گردیده تا برداشت آب از منابع رو به فزونی باشد. در این میان گاهاً نیاز آبی محیط زیست به طور مناسب تأمین نگردیده و مشکلات زیست محیطی را به همراه داشته است. در طی سال های اخیر روش های بسیاری جهت برآورد نیاز آبی محیط زیست و حفظ توسعه پایدار در پروژه های آبی پیشنهاد و مورد استفاده قرار گرفته است. روش مونتانا یکی از روش های مطرح در این زمینه است که کاربرد گسترده ای در کشور یافته است. اما همیشه این سوالات مطرح بوده که، آیا روش مونتانا، که تنها با اعمال ضرایبی به میانگین دبی ماهانه نیاز آبی محیط زیست را برآورد می نماید، حداقل های لازم را تأمین می کند؟ آیا بهتر نیست که حداقل های پیشنهادی با روش دیگری بررسی و اصلاح گردد؟ 7Q10 روشی هیدرولوژیکی است که حداقل جریان با تداوم هفت روزه و دوره بازگشت ده ساله را به عنوان حداقل نیاز آبی که یک اکوسیستم می تواند تحمل نماید معرفی می کند. از این رو، تلفیق این روش با روش مونتانا می تواند حداقل های محیط زیست را به گونه ای مناسب تأمین نماید. در این پژوهش با تلفیق روش مونتانا و 7Q10 نیاز آبی محیط زیست پایین دست سد کارده در استان خراسان رضوی برآورد گردیده است

7Q10 ، مونتانا، نیاز آبی محیط زیست