امین احمدپور - دانشگاه آزاد اسلامی واحد آبادان،کروه مهندسی شیمی، آبادان، ایران
روح اله کریمی

آلودگی‌های جهان به فلزات‌سنگین و مواد ضد‌زیست و توسعه‌ی فناوری‌های گیاه‌پالایی ، استفاده از روش‌های رفع آلودگی مبتنی بر گیاهان را مورد توجه قرار داده‌است. استفاده از این فناوری‌ها در حال حاضر برای زیرمجموعه‌هایی از آلودگی‌ها همچون ارسنیک وجود دارد. آلودگی‌های موجود که دارای جیوه، ارسنیک، کروم و روی هستند با این فناوری‌ها جذب گیاه شده و حتی امکان بازیافت فلزات گران‌بهایی مثل طلا نیز پس از جذب وجود خواهد داشت. واژه‌ی گیاه‌پالایی (آلایش‌زدایی گیاهی) در واقع استفاده‌ی مهندسی از گیاهان سبز شامل گونه‌های علفی و چوبی برای برداشت مواد آلاینده از آب و خاک یا کاهش خطرات آلاینده‌های محیط‌زیست نظیر فلزات‌سنگین، عناصر کمیاب، ترکیبات آلی و مواد رادیواکتیو است. هدف از کاربرد این فناوری، افزایش انتقال آلاینده‌ها از خاک به بخش‌های هوایی گیاه است، به گونه‌ای که با هر بار محصول‌دهی، بیشترین میزان آلاینده‌ها از محیط خاک خارج شود.در این مقاله به بررسی فرآیند تصفیه پسابهای صنعتی توسط این روش پرداخته شده و مزایا و محدودیتهای آن تشریح می گردد

تصفیه پساب صنعتی، گیاه پالایی، زیست فناوری