زینب رضایی - دانشجوی دکترای فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان
سید محمد مرندی - استاد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان
حجت اله علایی - استاد فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
فهیمه اسفرجانی - دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان

سالمندی، دوره ای است که علاوه بر مشکلات جسمی با اختلالات رفتاری، شناختی و حرکتی همراه است و تمرین استقامتی می­تواند این اختلالات را به وسیله افزایش بیان برخی فاکتورها بهبود بخشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی تاثیر ۱۲ هفته دویدن استقامتی روی نوارگردان (هفته ای پنج روز با سرعت ۲۰متر بر دقیقه) بر بیان ژن PGC-۱α، BDNF، یادگیری و حافظه در هیپوکمپ رت­های سالمند بود. رت­ها به صورت تصادفی به سه گروه سالمند، سالمند- تمرین و جوان تقسیم شدند. پس از پایان برنامه تمرینی، هیپوکمپ جدا شد و برای تخلیص RNA، در فریزر ۸۰- نگهداری شد. بیان ژن ازطریق آنوای یک طرفه و آزمون آزمون میز آبی موریس با استفاده از آنوای یک طرفه با اندازه های تکراری تحلیل شد. یافته ها نشان داد که یادگیری و حافظه فضایی در گروه سالمند نسبت به گروه جوان کاهش یافتند و تمرین این نقص را بهبود بخشید. همچنین، تمرین سبب شد که بیان PGC-۱α وBDNF در گروه سالمند افزایش یابد؛ به نحوی که بین گروه سالمند- تمرین و جوان در بیان این دو فاکتور تفاوت معنادار وجود نداشت (۰۵/۰P ˂ )؛ بنابراین، با توجه به نقش PGC-۱α وBDNF در محافظت از نورون ها، به نظر می رسد که فعالیت استقامتی بر اختلالات ناشی از سالمندی تاثیری پیشگیرانه داشته باشد.

تمرین استقامتی, شناخت, سالمندی, BDNF