علیرضا زربخش - دانشجوی دکتری، گروه مدیریت ورزشی، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران
شهرام علم - استادیار، گروه مدیریت ورزشی، واحد یادگار امام خمینی(ره)، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مهدی ضرغامی - دانشیار گروه مدیریت ورزشی، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران.

مقدمه: توانمندسازی منابع انسانی در در ساختار تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش یکی از موضوعات مهم در ارتباط با دبیران می باشد. هدف: هدف این تحقیق شناسایی و تبیین مدل توانمندسازی نیروی تربیت بدنی در وزارت آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران بود. روش کار: تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش و ماهیت از نوع اکتشافی – تحلیلی بوده و به شکل میدانی انجام شده است. جامعه آماری کلیه دبیران و آموزگاران تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش ایران بودند. نمونه آماری به روش خوشه­ای مرحله­ای ۶۰۰ نفر تعیین شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی سازه از طریق تحلیل عاملی (۲۰/۶۷) و پایایی از طریق آلفا کرونباخ (۹۵۵/۰) محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی، تحلیل عاملی تاییدی، تحلیل مسیر و معادلات ساختاری انجام شد (۰۵/۰α =). نتایج: به طور کلی شش شاخص شناسایی شده (ساختارسازمانی، شخصیتی، انگیزش، فرهنگی-اجتماعی، آموزش-تخصص، تجهیزاتی) در تبیین توانمندسازی نیروی انسانی در تربیت بدنی آموزش و پرورش بود که از بین این شاخص ها، شاخص شخصیتی ۹۵ درصد از تغییرات توانمندسازی نیروی انسانی را تبیین و در اولویت اول قرار گرفت و شاخص تجهیزاتی ۲۵ درصد از تغییرات توانمندسازی نیروی انسانی را تبیین و در اولویت ششم قرار گرفت. نتیجه گیری: به نظر می‎رسد تعادل در  بین ابعاد (رسمیت، تمرکز و پیچیدگی) و (اندازه، تکنولوژی، استراتژی و محیط) در وزارت آموزش و پرورش و آموزش مستمر منابع انسانی از اولویت‎های مهم می باشد.

توانمندسازی, نیروی تربیت بدنی, آموزش و پرورش, مدل سازی